Fotografowie - Łagocki Zbigniew

Urodził się 6 listopada 1927 roku we Lwowie, zmarł 10 maja 2009 roku w Krakowie.

Członek Okręgu Krakowskiego ZPAF od 19 czerwca 1957 roku.

 

W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracował jako architekt w Polsce i Szwajcarii. Fotografią zaczął interesować się na studiach. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, w 1957 roku został przyjęty do Związku Polskich Artystów Fotografików. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Artystycznej, a później wiceprezesa Zarządu Głównego ZPAF.

Brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą (Bukareszt, Genewa, Oslo, Praga, São Paulo). Zajmował się głównie szeroko pojętą fotografią ciała. Jego najbardziej znane cykle to Aerotica, Poliformia i Deballage. W 1967 roku otrzymał złoty medal na Międzynarodowym Biennale Sztuki w São Paulo za cykl zdjęć Aerotica.

W 1957 roku, wraz z Wacławem Nowakiem i Wojciechem Plewińskim, założył Grupę Domino, od 1968 roku przemianowaną na Grupę Trzech. Był współorganizatorem (wraz ze Zbigniewem Dłubakiem) znaczących ekspozycji: Wystawa Fotografii Subiektywnej (1968) i Fotografowie Poszukujący (1971). Od 1977 roku wykładał fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie był twórcą pierwszej Katedry Fotografii w Polsce. W 1994 roku otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych. 

Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Wielopole, Wielopole
Powrót
return link