Fotografowie - Łagocki Zbigniew

Urodził się 6 listopada 1927 roku we Lwowie, zmarł 10 maja 2009 roku w Krakowie.

Członek Okręgu Krakowskiego ZPAF od 19 czerwca 1957 roku.

 

W 1952 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracował jako architekt w Polsce i Szwajcarii. Fotografią zaczął interesować się na studiach. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, w 1957 roku został przyjęty do Związku Polskich Artystów Fotografików. Pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Artystycznej, a później wiceprezesa Zarządu Głównego ZPAF.

Brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą (Bukareszt, Genewa, Oslo, Praga, São Paulo). Zajmował się głównie szeroko pojętą fotografią ciała. Jego najbardziej znane cykle to Aerotica, Poliformia i Deballage. W 1967 roku otrzymał złoty medal na Międzynarodowym Biennale Sztuki w São Paulo za cykl zdjęć Aerotica.

W 1957 roku, wraz z Wacławem Nowakiem i Wojciechem Plewińskim, założył Grupę Domino, od 1968 roku przemianowaną na Grupę Trzech. Był współorganizatorem (wraz ze Zbigniewem Dłubakiem) znaczących ekspozycji: Wystawa Fotografii Subiektywnej (1968) i Fotografowie Poszukujący (1971). Od 1977 roku wykładał fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie był twórcą pierwszej Katedry Fotografii w Polsce. W 1994 roku otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych. 

Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Balladyna
Powrót
return link